وقتی 13 سالم بود، چیزی برای خوردن نداشتم
 |
ارتورو ویدال ستاره ی شیلیایی تیم یوونتوس در سال 2015، بازی های فوق العاده ای را با پیراهن یووه برگزار کرده و امیدوار است روند خود را تا آخر مسابقات حفظ کند. وی در مصاحبه ای شرکت کرد و گفت:
"در دنیا خط هافبکی بهتر از خط هافبک یووه وجود ندارد. به خاطر دستاوردهایم به یاد آورده خواهم شد و بخاطر اینکه یک جنگجو هستم."
زندگی سخت است ولی کمک می کند که بهتر بازی کنید. وقتی 13 سالم بود، چیزی برای خوردن نداشتیم. خانواده به مادرم وابسته بود که به تنهایی خرج 4 بچه را میکشید. هر روز کارش مساوی بود غذا برای ما بود. بدون کار غذایی هم نمی توانی بخوری. فوتبالی راهی برای فرار از گرسنگی بود."
الان احساس خیلی خوبی دارم و رابطۀ خوبی با هم تیمی هایم زیرا سالهاست که کنار هم بازی می کنم. وقتی با هم هستیم، میتوانیم مقابل هر کسی مقابله کنیم. هم کیفیت داریم، هم کمیت و هم نیروی جوانی."
تیم مورد علاقه ام رودلیندو رومان است جایی که فوتبال را از آنجا شروع کردم و همان جایی که تصمیم دارم با فوتبال خداحافظی کنم. زمین هایش پر از سنگ بود و بچه ها شروع به اصلاح تکنیک های خود کردند تا به سنگ ها برخورد نکنند."
"جنس کیفیت الگری و کونته بسیار متفاوت است. بازیکنان باید خودشان را با خواسته های آنها وفق دهند."
وی در مورد شماره 23 گفت: "از زمان کولو کولو این شماره را دارم و تا آخر هم حفظ می کنم
"وقتی به اروپا آمدم، آنقدر پر انرژی بودم که علی رغم خو گرفتن به بازی در خط میانی، از من در خط دفاعی استفاده شد."
ویدال در مورد نحوه ی خوشحالی کرد گفت: "شادی با استفاده از دستها و گوشها، برای دوستم که سوارکار بود و بعد سقوط از اسب، فوت کرد.اسمش نیکولاس ایندا بود.
"سخت ترین برهه ی زندگی من زمانی بود که نه وسیلۀ گرمایشی داشتیم و نه چیزی برای خوردن و آشامیدن."
"سه فصل تماشایی را با کنته داشتیم. الان هم با آلگری خوب کار می کنیم. قدرتمند هستیم و در زمین ثابت کردیم که بهترینیم. تاریخ سازی کردیم ولی خیلی بیشتر از اینها می توانیم."
"تیم ترجمه انجمن یوونتوس"
